کالیبره کردن پرینتر های سه بعدی یکی از مسائلی است که از بدو پیدایش این تکنولوژی حایز اهمیت بوده است. حتما تا کنون برای شما نیز پیش آمده تا به تفاوت سیستم های اتو کالیبره و کالیبراسیون دستی فکر کرده باشید. این موضوع که کدام حالت بهتر است تقریبا در اکثر محافل تخصصی حوزه ی پرینتر سه بعدی مطرح شده است.

در این مقاله علاوه بر آموزش کالیبره کردن دستی، توضیحاتی را در باره ی اتوکالیبره خدمتتان عرض می نمایم. با وبلاگ فروش انواع چاپگرهای 3 بعدی همراه باشید.

برای کالیبره کردن دستی ابتدا باید از تراز بودن صفحه مطمئن باشید که این امر با یک تراز و تست کردن یکبار در راستای محور X  و بار دیگر در راستای محور Y میسر می شود. توصیه می شود پیش از این مرحله کلیه ی پیچ های زیر صفحه را به صورت یکسان و تا انتها ببندید. در این حالت اگر صفحه ی شما تراز نیست می توانید با چرخاندن lead screwها صفحه را تراز کنید. حال با استفاده از گزینه ی Home all کلیه ی محور ها را در حالت صفر قرار دهید. سپس با استفاده از گزینه ی disable stepper کلیه ی استپ موتور ها را خلاص کنید تا امکان حرکت اکسترودر به صورت دستی را داشته باشید. در این حالت فاصله ی بین نازل و صفحه ی شما باید به قدری کم باشد که تنها یک برگ کاغذ بین آن قرار گیرد. کاغذ باید به نحوی بین دوجسم قرار بگیر که نه به آسانی قابل حرکت دادن باشد و نه آنقدر تحت فشار باشد که امکان حرکت دادن آن با دست را نداشته باشیم. این فاصله با حرکت دادن پیچ های زیر صفحه به مقدار دلخواه می رسد. این عمل را در هر چهار گوشه ی صفحه تکرار نمایید تا فاصله ی نازل و صفحه در کلیه ی فضای صفحه کالیبره باشد.
اگر پس از Home all کردن فاصله آنقدر کم باشد که صفحه تحت فشار قرار گیرد و امکان محکم تر کردن پیچ های زیر صفحه نیز نباشد، باید End stop محور زد را کمی پایین تر بیاورید. و بالعکس اگر فاصله ی نازل و صفحه آنقدر زیاد بود که حتی با باز کردن پیچ های زیر صفحه این فاصله جبران نشود، باید End stop محور زد را کمی بالاتر بیاورید.
حال شما دستگاه را کالیبره کرده اید.

صفحه ی خود را با پوشش مد نظرتان کاور کنید و عملیات پرینت را استارت نمایید. دقت کنید که بسته به نوع پوشش صفحه ای که استفاده می کنید ضخامتی روی صفحه ایجاد می شود. در زمان شروع پرینت با مشاهده ی لایه ی اول آخرین تنظیمات کالیبراسیون را انجام خواهید داد. به این صورت که نازل نباید آنقدر به پوشش چسبیده باشد که امکان اکسترود مواد نباشد و نباید آنقدر فاصله داشته باشد که مواد به صفحه نچسبد.
این موضوع با کمی تجربه به بهترین شکل انجام خواهد شد و درصورت پرینت بی عیب و نقص لایه ی اول تقریبا با خیالی آسوده منتظر یک نتیجه ی خوب باشید. علت استفاده از واژه ی ” تقریبا” سایر مشکلات مرسوم از قبیل گیر کردن و یا پیچ خوردن فیلامنت، قطعی برق، گرفتگی نازل و … می باشد.
حال به شرح اتفاقی که در کالیبراسیون اتوماتیک می افتد می پردازیم. اتوکالیبره در حالت مرسوم به این صورت انجام می شود که معمولا با تغییر پوزیشن دو استپ موتوری که lead screwهای محور زد را جابجا می کنند سعی می شود تا کالیبراسیون اتفاق بیفتد. ایراد این روش این است که در راستای عمود بر خط بین این دو lead screw، کالیبراسیونی اتفاق نمی افتد.
پس نیاز است تا علاوه بر کنترل این دو استپ موتور، پیچ های زیر صفحه نیز کنترل شود. یعنی حالت دوم که توسط چهار موتور در زیر صفحه عمل کالیبراسیون انجام شود. برای کالیبره هوشمند دستگاه هایی که دارای دو موتور محرک در راستای محور Z هست ما نیاز داریم هر موتور به صورت مجزا عمل تراز شدن را به صورت هوشمند انجام بدهد و بعد از این عمل نیاز به ژیروسکوپ در صفحه ساخت داریم که چهار استپ موتور عمل تراز شدن صفحه ساخت با نازل را انجام دهند و همواره یک فاصله ثابت بین نازل و صفحه را در طول پرینت حفظ کنند .
حتی در این حالت نیزکیفیت خروجی ای که از کالیبراسیون دستی حاصل می شود را نخواهید دید. در کل تنظیمات نهایی که در حین پرینت انجام می شود بسیار حائز اهمیت است. زیرا حتی اگر اتو کالیبره دقیق انجام شود عواملی همچون تاب برداشتن صفحه در اثر مداومت در استفاده و پوشش های متنوع، به مرور این دقت را از بین می برند.
نویسنده: حامد عزیززاده